Narodowe Centrum Nauki przedstawiło listy rankingowe projektów zakwalifikowanych do finansowania w ramach konkursów Maestro 12 oraz Sonata Bis 10 oraz Ceus-Unisono. Naukowcy z Instytutu Nenckiego uzyskali finansowanie na realizację 4 projektów badawczych.

Maestro

Prof. dr hab. Katarzyna Radwańska – Neuronalne podłoże decyzji przestrzennych.

Granty Maestro przeznaczone są dla doświadczonych naukowców mające na celu realizację pionierskich badań naukowych, w tym interdyscyplinarnych, ważnych dla rozwoju nauki, wykraczających poza dotychczasowy stan wiedzy, i których efektem mogą być odkrycia naukowe.

Sonata Bis

Dr Magdalena Maria Masłoń – Regulacja prędkości Polimerazy RNA (RNAPII) i procesów dojrzewania RNA w zdrowiu i chorobie.

Dr Grzegorz Piotr Sumara – Strategie zwiększania wydajności mięśni szkieletowych i brunatnej tkanki tłuszczowej w celu zwalczania otyłości i powiązanych z nią chorób

Granty Sonata Bis finansują projekty badawcze mające na celu powołanie nowego zespołu naukowego, realizowane przez osoby posiadające stopień naukowy lub tytuł naukowy, które uzyskały stopień naukowy doktora w okresie od 5 do 12 lat przed rokiem wystąpienia z wnioskiem.

Ceus-Unisono

Dr Rafał Czajkowski – Przywrócenie wzorca aktywności korowej w mózgu zdrowym i w chorobie Alzheimera: bezpośrednia metoda weryfikacji teorii indeksu hipokampalnego

Grant CEUS-UNISONO finansuje dwustronne lub trójstronne projekty badawcze dla zespołów z Austrii, Czech, Słowenii i Polski.

Bogdan Dreher urodził się podczas wojny w Warszawie w 1941 r. Jego ojciec zginął w getcie warszawskim, a matka uciekła z Bogdanem do Związku Radzieckiego. Wróciła do Polski po zakończeniu wojny. Bogdan kształcił się w Warszawie, ukończył Wydział Biologii Uniwersytetu Warszawskiego w 1963 r. Następnie dołączył do Instytutu Nenckiego.

Jego rozprawa doktorska dotyczyła odruchu fiksacji wzrokowej u kotów z cięcie pretrigeminalnym. Badnia prowadzone były pod kierunkiem prof. Bogusława Żernickiego w Zakładzie Neurofizjologii Instytutu Nenckiego. Bogdan Dreher obronił pracę doktorską w 1968 r. W 1969 r. rozpoczął studia podyplomowe u Petera Bishopa na Wydziale Fizjologii Australijskiego Uniwersytetu Narodowego w Canberze. W 1989 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego na Uniwersytecie w Sydney.

W 1995 r. Bogdan Dreher objął stanowisko profesora neurobiologii widzenia na Wydziale Anatomii i Histologii w Bosch Institute na Uniwersytecie w Sydney. Był szefem Adult and Developing Visual System Group a następnie kierował pracownią Functional Organization of Mammalian Visual System Laboratory. Badania przeprowadzone przez jego laboratorium dotyczyły strukturalnych i funkcjonalnych aspektów rozwijającego się i dojrzałego układu wzrokowego ssaków, m.in.:

– Organizacji wzrokowych okolic korowych i interakcji między różnymi kanałami informacyjnymi; integracji informacji w korze wzrokowej ssaków, roli wejścia i projekcji zwrotnych.
– Mechanizmów plastyczności korowej po uszkodzeniu siatkówki,
– Interakcji aktywności wzgórzowej i korowej w układzie wzrokowym naczelnych.

Bogdan Dreher jest współautorem 125 publikacji artykułów i rozdziałów książek. Według Science Citation Index jego prace cytownao 6431 razy. Jego najczęściej cytowane artykuły dotyczyły odkryć, które miały zasadnicze znaczenie dla zrozumienia organizacji układu wzrokowego ssaków:

IDENTIFICATION, CLASSIFICATION AND ANATOMICAL SEGREGATION OF CELLS WITH X-LIKE AND Y-LIKE PROPERTIES IN LATERAL GENICULATE-NUCLEUS OF OLD-WORLD PRIMATES

DREHER, B; FUKADA, Y; RODIECK, RW, 1976, JOURNAL OF PHYSIOLOGY-LONDON, 258,2:433-452, 458 cytowań

oraz

PROJECTION OF X-CELLS AND Y-CELLS OF CATS LATERAL GENICULATE NUCLEUS TO AREAS 17 AND 18 OF VISUAL-CORTEX 

STONE, J; DREHER, B, 1973, JOURNAL OF NEUROPHYSIOLOGY, 36,3:55-567. 341 cytowań

Do często cytowanych prac należy również artykuł przeglądowy z 1979 roku:

HIERARCHICAL AND PARALLEL MECHANISMS IN THE ORGANIZATION OF VISUAL-CORTEX 

STONE, J; DREHER, B; LEVENTHAL, 1979, BRAIN RESEARCH, 180:345-394.  313 cytowań

Badania Bogdana Drehera wywarły wielki wpływ na poznanie fizjologii wzroku i zrozumienie ogólnych mechanizmów działania systemów sensorycznych.
Pomimo dużej odległości między Polską a Australią, Bogdan Dreher utrzymywał bliskie kontakty z Instytutem Nenckiego. Kilku naszych kolegów spędzało długie okresy pracy w jego laboratorium, co zaowocowało wieloma doskonałymi publikacjami. Był częstym gościem wydarzeń naukowych i okolicznościowych organizowanych przez nasz Instytut. W 2013 r. prof. Bogdan Dreher został laureatem Nagrody Nenckiego.

Bogdan Dreher zmarł 21 maja 2019 r.

Wioletta Waleszczyk i Małgorzata Kossut